DIBISYON

Miyerkules, Oktubre 31, 2012 sa ganap na 3:41 PM sinalpak ni tadong daniel 2 Comments



Edad, pangalan, tahanan, pamilya, kasarian, tatak ng damit, pananalita, kulay ng balat, mga kinakain, paaralan, perang hinahawakan, sasakyan, pinapanuod, ranking at posisyon. Ilan lamang iyan sa mga lantarang nagbibigay ng dibisyon sa pagitan ng mga tao. hindi natin ito batid ngunit ipinaparamdam sa atin ng mga nakahelera sa itaas na tayo ay hindi pantay pantay. Na kailangan nating tanggapin na tayo ay ganito lamang at sila ay ganyan na talaga. Ipanapamukha sa ating mga mulat ang katotohanang tayo ay dapat lumagay sa ating lebel. Masakit.

Isa pa sa nagpapahiwalay sa atin ay ang pagkakaroon natin ng talento. Sa paaralan, malaki ang ginagampanan ng mga talentadong bata sa tuwing may program. Hanap agad sila ng mga organizers upang maging bida o di kaya ay maging pampagising sa gitna ng kanilang programa. Ito namang mga hindi binayayaan, isinisilid na lamang sa sulok at hindi na muling papakialaman pa. karaniwan nandoon na lamang sila sa pag aayos ng props o hanggang back stage na lang.

Kasama rin sa tunggalian ng mga estudyante ang panahon ng paghahanap ng kaligayan sa kanilang buhay. Nasaksihan ko ang isang eksena kung saan ang isang estudyanteng hindi masyadong nabigyan ng matinding pagmamalaki ay naghangad din na humarap sa maraming tao. yung bang kahit na hindi niya magawa ang magsayaw at kumanta gaya ng isang tunay na performer, masaya na siya. kahit papaano sa huling pagkakataon ay mapalakpakan siya ng mga manunuod. Masarap din kasi sa pakiramdam na kahit hindi ganoong kaperpekto ang nagawa, may nakatanggap. Ngiti at palakpakan, sapat na.

Gayon pa man, may mga talentado pa rin na nabahala sa pagsingit sa eksena ng mga nagpupumilit maging talented. Papaano nga naman ang mga nais mag perform ng tunay at hindi nakakatawa? edi masasapawan ng mga nagpapatawa lang ang mga seryosong mang aawit?

Ngayon, nagdadalawang isip na ‘ko kung magsasayaw pa ako sa harap ng maraming tao. nakakatakot ang mga mata ng maraming tao. hindi ko alam kung dapat pang ituloy ang nahusgahan nang talento bago pa man ilatag sa madla. Dahil alam ko na pagkatapos ng pagtatanghal, sa likod namin may nakadikit, naroroon ang mga katagang hindi ikatutuwa ng lahat. Mahahati muli ang tingin ng mga tao. mabubuksan ang panibagong dibisyon na tanging pinakaiingat ingatang mahalata.

PS. Ang isip ng tao ay isa pa sa nagpapahiwalay sa isa’t isa. Marahil nga ay nasa isip lamang ang pagkakaiba iba ng mga tao, ngunit ramdam na ramdam naman ito ng kahit na sino.

2 Responses so far.

  1. xoxo_grah , Nobyembre 1, 2012 nang 5:52 AM

    meron nga tayong mga debisyon, pero nasa tao din naman yan kung paano natin i deal ung division...pwede rin tayo mag tulungan...just a thought...:)


    xx!

  2. tadong daniel , Nobyembre 4, 2012 nang 3:40 PM

    yep. at ang dibisyon na yan ang nagpapahirap ng sitwasyon. (0___0)

Mag-post ng isang Komento

Mag-subscribe sa: I-post ang Mga Komento (Atom)

    sino ka?

    Larawan Ko
    tadong daniel
    Manila, Philippines
    Balang araw. Mumurahin tayo ng mga halamang pinitas natin. Ang mga dahon nito ay magiging atin na lamang damit. Papatirin tayo ng bundok na iniwanan natin ng mga kinainan matapos nating maglibot sa tahanan niya. Makakainom tayo ng tubig ilog na ginawa natinng tapunan ng basura. Magiging tirahan natin ang pader kung saan tayo umiihi kahit ipinagbabawal. Ang lahat ng isinulat natin sa malinis na pader ay maililipat sa ating katawan, permanente. Maliligo tayo sa pinagtipon tipong mga laway na inilabas natin sa kalsada. Pupulutanin ng mga barkada ang mga upos ng sigarilyong ating ipinitik. Magiging sintigas tayo ng mga trosong walang habas na pinutol. Ngayon ay handa ka na sa pagbuka ng lupa. Lalamunin tayo nito. Gaganti na ang mga inapi. Hindi na sila papayag na habang panahon silang mananahimik. pero joke lang yan, mabait kasi si inang kalikasan. sige diretso lang. matulog ka ng mahimbing.
    Tingnan ang aking kumpletong profile