Biyernes, Hunyo 1, 2012 sa ganap na 4:27 PM sinalpak ni tadong daniel 0 Comments

Wala lang. masabi ko lang na may buhay pag ibig din ako. para asteg ako. uso kasi yan eh. Lalo pa’t  malamig ang simoy ng hangin. Pasko na talaga. Kaya yung mga samahang malalamig ang pasko (SMP), tila mga kabuteng magsusulputan nanaman. Magsusulputan, mag iingay. Kanya kanyang reklamo at mga sama ng loob ang mababasa muli natin kundi sa text, sa facebook, sa twitter, at kahit dito sa tumblr.



Sasabak din sa laban ang mga problemado sa pag ibig. Cool off kunwari, kailangan ng  oras para makilala ang isa’t isa, parang kanta lang. bubuoin ang siyam na gabi ng pagsisimba para makahiling ng lalaki sa buhay o babaeng nais nang pakasalan. Minsan pa’y ang simbahan ang magiging tagpuan ng dalawang gutom sa pag ibig. Maganda.

mga tao nga naman, tayo nga naman. Kapag walang pag ibig, punong puno ng pighati at kalungkutan. Ngunit kapag nakahanap na ng kasama, kanya kanya ring hanap ng butas upang makalusot sa kuyukot ng panaginip.

Nalulungkot lang ako. na sa halip na problemahin natin ang puso natin sa pagkauhaw nito, o kung anu anong mga hinaing ang binubulalas natin, sana magkaroon tayo ng oras para ayusin ang mali sa atin. Baka, kung papalarin, maging dahilan upang bumukas ang pinto. Na sa sobrang pagkasubsob natin, hindi natin naalala ang pagdiriwang ng pasko.

Ako din ay hindi pa wari ang diwa ng pasko. Sa tanda kong to. Pero sigurado ako, hindi ito tungkol sa pagrereklamo. Hinding hindi din ito hahagip sa usapang paghahanap ng makakasama. 

0 Responses so far.

Mag-post ng isang Komento

    sino ka?

    Larawan Ko
    tadong daniel
    Manila, Philippines
    Balang araw. Mumurahin tayo ng mga halamang pinitas natin. Ang mga dahon nito ay magiging atin na lamang damit. Papatirin tayo ng bundok na iniwanan natin ng mga kinainan matapos nating maglibot sa tahanan niya. Makakainom tayo ng tubig ilog na ginawa natinng tapunan ng basura. Magiging tirahan natin ang pader kung saan tayo umiihi kahit ipinagbabawal. Ang lahat ng isinulat natin sa malinis na pader ay maililipat sa ating katawan, permanente. Maliligo tayo sa pinagtipon tipong mga laway na inilabas natin sa kalsada. Pupulutanin ng mga barkada ang mga upos ng sigarilyong ating ipinitik. Magiging sintigas tayo ng mga trosong walang habas na pinutol. Ngayon ay handa ka na sa pagbuka ng lupa. Lalamunin tayo nito. Gaganti na ang mga inapi. Hindi na sila papayag na habang panahon silang mananahimik. pero joke lang yan, mabait kasi si inang kalikasan. sige diretso lang. matulog ka ng mahimbing.
    Tingnan ang aking kumpletong profile