Biyernes, Hunyo 1, 2012 sa ganap na 4:46 PM sinalpak ni tadong daniel 0 Comments


(uy!: pinalitan ko ang mga pangalan at mga lugar dito sa kwento dahil lubhang pang pribadong buhay ang mga masasaksihan dito. Pinili ko ito bilang respeto sa kaniyang pagkatao. Hindi ko rin kasi sinangguni sa may-ari ng kwento ang pagposte ko nito. Natuwa lang talaga ako sa kaniyang kwento. Kaya’t heto ako tumitipa.)

Pumasok si mama sa trabaho, si john naroroon na sa eskwela samantalang si jenny naman ay mahimbing na natutulog. Mabuti na lamang at hindi pa siya nagigising. Nakakapagod din kayang maglinis ng bahay. Tapos kailangan pang magluto ng pananghalian dahil maya maya ay nandito na si john, kinder pa lang kasi kaya half day lang. Siguro alas kwatro na lang ako maglalaba.

Mas naging madali ang trabaho ko dito sa bahay, kasama ko kasi ang boyfriend ko. Pumunta siya dito sa bahay alam niyang ngayon ang off ko sa chowking pati sa TUP. Ilang araw na rin kaming puro text, mwah mwah tsup tsup lang lagi ang laman ng inbox ko.

Heto kami nanunuod ng showtime. Adik lang si vice ganda eh, kakaiba ang trip manlait. Todo ako sa halakhak samantalang itong si bf nakabukas na ang bibig naghihilik. Napagod siguro. Pinagmamasdan ko siya. hindi naman siya masyadong nakakaakit, pero kakaiba siya magmahal. Hindi naman kasi ako sa hitsura tumitingin, bagkus ay sa haba ng pasensya at sa taba ng puso. Bigla siyang namulat, nangiti dahil nahuli niya ‘kong nakatitig sa kaniya.

“ang gwapo ko no?” “yuck!” bigla niya kong hinalikan. Hindi na ‘ko umilag dahil matagal ko na ding hinahanap ang kaniyang malasigarilyong labi. hindi nakakaadik pero lasa talagang yosi. Lumaban na din ako ng laplapan sa kaniya. Una ay labi lamang ang gumagalaw sa amin, sumunod ay ang kaniyang pagyakap na naging dahilan nang lubos na pagkakadikit ng aming katawan. Lumapat na ang boobs ko sa kaniya. Ramdam ko na pilit niyang dinadama ang aking malambot na suso.

Kinakabahan na ‘ko. Eto na ba ‘yon? Limang taon na kaming mag boyfriend pero ngayon lang kami naging ganito ka-intimate. Ang init ng pakiramdam ko noon, gamunggong pawis na ang inilalabas ng aking katawan. Iba na rin ang halik niya sa akin. Tigang na tigang. Isusuko ko na ba ang bataan? Gumagapang na ang kaniyang kamay mula sa aking likuran. Bumababa na sa aking leeg ang kaniyang mamasa-masang halik. Hindi ko na mawari ang aking nararamdaman. Ang bilis ng tibok ng aking puso. Nagugulat. Naghihintay ng mga susunod na mangyayari.

Dinikit niya ang kaniyang ari sa akin. Matigas na. handa na siya. kiniskis niya ito, lalo kong naramdaman ang nangangalit niyang sandata. Nakatingin na lang ako sa kaniya. Nagsasalita ang kaniyang mga mata. Tinanong ako kung handa na ba ‘ko. Hindi ko ‘yon sinagot subalit ang mga mata ko ang nagpatibay ng aking pagkabahala. “Kailangan ba talaga ‘to?” tanong ko sa aking sarili. Tumigil na lamang siya, marahil nabatid niya ang aking konsensya.  

Pumunta na lamang siya sa banyo. Hindi ko alam ang kaniyang ginawa. Ilang minuto din akong nakatingin sa kisame. Maraming pumapasok sa kukote ko-punong puno ng bangungot na kamuntikan nang kumitil sa aking bukas.

“pinasakit mo lang puson ko. Tumayo ka na diyan. Susunduin pa natin si john sa eskwela.” Patukso niyang sinabi sa akin pagkalabas niya ng banyo. 

0 Responses so far.

Mag-post ng isang Komento

    sino ka?

    Larawan Ko
    tadong daniel
    Manila, Philippines
    Balang araw. Mumurahin tayo ng mga halamang pinitas natin. Ang mga dahon nito ay magiging atin na lamang damit. Papatirin tayo ng bundok na iniwanan natin ng mga kinainan matapos nating maglibot sa tahanan niya. Makakainom tayo ng tubig ilog na ginawa natinng tapunan ng basura. Magiging tirahan natin ang pader kung saan tayo umiihi kahit ipinagbabawal. Ang lahat ng isinulat natin sa malinis na pader ay maililipat sa ating katawan, permanente. Maliligo tayo sa pinagtipon tipong mga laway na inilabas natin sa kalsada. Pupulutanin ng mga barkada ang mga upos ng sigarilyong ating ipinitik. Magiging sintigas tayo ng mga trosong walang habas na pinutol. Ngayon ay handa ka na sa pagbuka ng lupa. Lalamunin tayo nito. Gaganti na ang mga inapi. Hindi na sila papayag na habang panahon silang mananahimik. pero joke lang yan, mabait kasi si inang kalikasan. sige diretso lang. matulog ka ng mahimbing.
    Tingnan ang aking kumpletong profile